Fil jest bardzo statyczny i za bardzo nie wiem jak go ocenić, z jednej strony genialne zdjęcia, genialna muzyka, świetna gra aktorska, dobry pomysł który świetnie sprawdza się nawet po latach zachowując oryginalność szczególnie w naszych kręgach kulturowych, na swój sposób mroczny klimat i wielki naturalizm – pokazanie średniowiecznej Japonii nie jako krainy wspaniałych samurajów z ich kodeksami i honorem, a złodziei, zdrad, tchórzy, morderców, arogancji, niewiary i tp. To wspaniały realizm pokazujący że wojna to wielkie zło, a przecież akcja dzieje się zupełnie na tyłach wojny. Film ma szorstki klimat, a jednocześnie powalają krajobrazy i ludzie pokazani z wielka prostotą. Jest to swoiste studium człowieka, jego obaw, pożądliwości, tego do czego jest zdolny podstawiony przed brakiem wyboru ? Historia prostych ludzi z ludzkimi problemami podkreślająca to co w człowieku najgorsze. Jednocześnie jak już napisałem film jest bardzo statyczny. Mam za sobą już kilka filmów japońskich z tego okresu lub troszkę późniejszych, ale tu jakoś wyjątkowo kuł mnie ten brak wartkości akcji. Jest to na pewno bardzo dobry film, a już w 100% wart obejrzenia.

Zapomniałem napisać że to dzieło wielkiego (żyjacego nadal) Kaneto Shindô co też jest argumentem za obejrzeniem !

Dla mnie to za stare jest!

Chłopi polscy Reymonta! Pan Tadeusz i Telimena oraz Ksiądz Robak & Żyd Jankiel...